Historyczny region Prus Zachodnich leży na północy Rzeczypospolitej Polskiej.
Rozciąga się on po obydwu stronach kształtującego krajobraz biegu Wisły, pomiędzy ok. 53º a 55º szerokości północnej – co odpowiada w przybliżeniu położeniu na szerokości geograficznej pomiędzy Bremą a Flensburgiem.
Granicę geograficzną tego regionu stanowi na północy wybrzeże Morza Bałtyckiego, które tu zdominowane jest w znacznym stopniu przez otwierającą się prawie półokrągle Zatokę Gdańską. W delcie pomiędzy Wisłą a jej dopływem wschodnim, Nogatem, rozpościera się – z trzema Żuławami Wiślanymi już we wczesnych czasach nowożytnych zagospodarowany – kraj nizinny, leżący częściowo pod poziomem morza i bardzo żyzny.
Na zachód od Wisły leży na północy Pomorze Gdańskie. Jako część płaskowyżu bałtyckiego rozpościera się tu piękna krajobrazowo Szwajcaria Kaszubska, osiągająca na Wieżycy (329 m n.p.m.) najwyższy punkt regionu. Na południu graniczą z nim Bory Tucholskie, stojące obecnie w części pod ochroną wielkie obszary leśne.
Na wschód od biegu Wisły leży Pomezania, docierająca na północy do Zalewu Wiślanego – poprzez wąską Mierzeję Wiślaną prawie całkowicie od otwartego morza odgraniczonej części Bałtyku. Dalej na południu rozpościera się Ziemia Chełmińska, kraina ukształtowana przez pagórki i jeziora.
Do dzisiaj region ten zdominowany jest przez rolnictwo i słabo zaludniony. Od Trójmieścia Gdańsk – Sopot – Gdynia na wybrzeżu do Torunia na południu prawie wszystkie większe miasta leżą nad Wisłą i Nogatem (czy Elblągiem) albo w ich pobliżu. Gdynia i Gdańsk są obydwoma dużymi portami morskimi nad Zatoką Gdańską.
